Rozliczenie finansowania dłużnego zostanie doprecyzowane
Możliwość ujmowania w kosztach uzyskania przychodów finansowania dłużnego sprawia kłopoty interpretacyjne. Przepisy muszą zostać doprecyzowane – uważa Ministerstwo Finansów. Dlatego też w projekcie noweli ustawy o CIT takie doprecyzowanie się znalazło.
Przepisy o rozliczaniu w kosztach finansowania dłużnego skupiają się na limitach zaliczania pewnych wydatków w kosztach, aby ograniczyć nadmierne finansowanie działalności podatnika długiem, co skutkuje zaniżeniem dochodów wykazywanych w miejscu (kraju), w którym prowadzona jest przez podatnika działalność gospodarcza. Dlatego też w ustawie o CIT znalazł się limit takiego finansowania dłużnego, jakie przez podatnika może być uwzględnione w jego kosztach. Limit ten odniesiony został do nadwyżki kosztów finansowania dłużnego ponad uzyskane z analogicznych tytułów przychody i wyznaczony uzyskanym za ten sam okres wskaźnikiem EBITDA. Ustawodawca określił w 2017 r., że tzw. bezpieczną przystanią będzie kwota nadwyżki kosztów finansowania dłużnego nieprzekraczająca 3.000.000 zł.
I tu pojawiły się schody, bowiem podatnicy różnie te limity interpretowali. Część podatników zaczęła traktować tę regulację jako dającą prawo do podwyższenia przez podatnika limitu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego, wynikającego z uzyskanego wskaźnika EBITDA o kwotę 3.000.000 zł. Według tych podatników limit nadwyżki kosztów finansowania dłużnego, jaka w roku podatkowym może przez podatnika zostać zaliczona do jego kosztów w podatku dochodowym, należy obliczać jako 30% uzyskanego w roku podatkowym EBITDA + 3.000.000 zł. Nie o taką interpretację chodziło jednak MF.
Dlatego znów zmieniono przepisy, wskazując, że wyłączona z kosztów uzyskania przychodów podlegać będzie kwota nadwyżki kosztów finansowania dłużnego przewyższająca:
1) kwotę 3.000.000 zł albo
2) kwotę odpowiadającą 30% uzyskanego przez podatnika EBITDA.
I tym razem pojawiła się krytyka nowych regulacji. Nowe brzmienie przepisów, choć wykluczyło wcześniej wskazane wątpliwości, spotkało się z zastrzeżeniami, że przy niekorzystnym dla podatników interpretowaniu aktualnego brzmienia tych przepisów organy podatkowe mogłyby oczekiwać wyłączenia przez podatnika z kosztów uzyskania przychodów mniejszej ze wskazanych wartości. I ponownie – jak podkreśla to MF – nie taki cel był zmiany przepisów. Dlatego w najnowszym projekcie noweli ustawy o CIT te wątpliwości zostaną usunięte. Zaproponowano więc nowe brzmienie art. 15 c ustawy o CIT, z którego ma wynikać, że podatnicy będą zobowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty finansowania dłużnego w części, w jakiej nadwyżka kosztów finansowania dłużnego przekracza wyższą ze wskazanych kwot.