Wynajem nieruchomości lub urządzeń może generować ukryte zyski
Złe wiadomości dla przedsiębiorców, którzy wybrali opodatkowanie estońskim CIT. Organy podatkowe prezentują bardzo restrykcyjne stanowisko w zakresie klasyfikacji ukrytych zysków, opodatkowanych estońskim CIT. Świadczyć o tym mogą ostatnie interpretacje, niestety.
Pierwsza z 4 listopada 2022 r. (nr 0111-KDIB1-1.4010.497.2022.2.AND) dotyczy wynajmu nieruchomości przez spółkę od jednego udziałowca. Dyrektor KIS w wydanym dokumencie stwierdził, że fakt, że spółka nie posiada własnych składników majątkowych, które są niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie spedycji i transportu i w związku z tym wynajmuje biuro, magazyn, garaż z warsztatem oraz plac wchodzący w skład bazy eksploatacyjnej od jednego z udziałowców, prowadzi do wniosku, że udziałowiec spółki nie zadbał o jej wyposażenie w aktywa niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej. Według przedstawicieli fiskusa świadczenie związane z najmem składników majątkowych wynajmowanych od udziałowca, będą stanowiły ukryty zysk w rozumieniu art. 28m ust. 3 w zw. z art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT i nie zmienia tej interpretacji fakt, że stosowane są do tego najmu ceny rynkowe.
Druga z interpretacji datowana jest na 30 listopada 2022 r. (nr 0111-KDIB1-2.4010.474.2022.2.DP) i dotyczy wynajmowanych urządzeń. Również tu mamy do czynienia z bardzo restrykcyjnym stanowiskiem skarbówki, z którego wynika, że kwota czynszu za najem składników majątku ruchomego (w analizowanej sprawie były to: tachimetry, wiertnice, niwelatory, nitownice, młotowiertarki i klucze udarowe), samochodów dostawczych typu BUS, samochodów osobowych będzie stanowić ukryty zysk w rozumieniu art. 28m ust. 3 w zw. z art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, a tym samym będzie on podlegać opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółki. W uzasadnieniu do interpretacji Dyrektor KIS wskazał, że: „racjonalnie działający podmiot gospodarczy zmierza do wyposażenia spółki w niezbędne składniki majątkowe do prowadzenia działalności gospodarczej, a nie generuje dodatkowe koszty w związku z koniecznością wynajmowania niezbędnych składników do prowadzenia działalności gospodarczej”.
– Trzeba przyznać, że podejście organów podatkowych do rozliczeń w ramach estońskiego CIT, co najmniej zaskakuje. Miała być to forma opodatkowania, do wyboru której miała być zachęcana jak największa grupa przedsiębiorców. Tymczasem praktyka fiskusa wydaje się być zupełnie odwrotna. Co więcej, argumenty urzędników prezentowane w tych interpretacjach dotyczące zapewnienia nieruchomości, czy narzędzi są zupełnie absurdalne. Wynajem czy to nieruchomości, aut czy narzędzi jest normalną praktyką rynkową i jest zapewnieniem warunków do prowadzenia biznesu. Moim zdaniem takie transakcje – z automatu – nie powinny być utożsamiane z ukrytą dywidendą, a tak niestety zaczyna kształtować się praktyka interpretacyjna – tłumaczy Łukasz Kupryjańczyk, doradca podatkowy, wspólnik w Thedy & Partners.