Pobór podatku u źródła do złagodzenia

Nowy mechanizm poboru podatku u źródła – pay & refund obowiązuje w praktyce od 1 stycznia 2022 r. Według resortu finansów konieczne jest uchylenie obowiązków szeroko rozumianych płatników (tj. zarówno emitenta jako płatnika sensu stricto, jak i podmiotu będącego tzw. płatnikiem technicznym) w zakresie opodatkowania u źródła odsetek i dyskonta od skarbowych papierów wartościowych (tj. bonów i obligacji skarbowych). MF chce także uelastycznienia konstrukcji oświadczenia płatnika wyłączającego obowiązek stosowania mechanizmu pay & refund.

Co zatem się zmieni? W projekcie pojawiło się rozszerzenie zakresu przedmiotowego zwolnienia podatnika-nierezydenta od podatku dochodowego, które jest zawarte w art. 17 ust. 1 pkt 50 ustawy CIT i art. 21 ust. 1 pkt 130 ustawy PIT, i objęcie nim także obligacji skarbowych oferowanych na rynku krajowym i bonów skarbowych oraz odpowiednią zmianę w zakresie przedmiotowym zwolnienia od obowiązku płatnika co do poboru podatku, które jest zawarte w art. 26 ust. 1aa ustawy CIT i art. 41 ust. 24 ustawy PIT.

– W rezultacie tych zmian płatnicy zostaną zwolnieni z obowiązku dotyczącego ustalenia występowania powiązań między emitentem (płatnik sensu stricto) a interesariuszem (podatnik-nierezydent) i przekroczenia krytycznej kwoty 2 mln złotych, które są elementem mechanizmu pay & refund – ocenia Marcin Socha, menedżer w Thedy & Partners.

Druga proponowana w projekcie modyfikacja dotyczy uelastycznienia zakresu czasowego oświadczenia płatnika z art. 26 ust. 7a ustawy CIT i art. 41 ust. 15 ustawy PIT (tj. oświadczenia pozwalającego na stosowanie preferencji podatkowej w poborze WHT bez stosowania mechanizmu pay & refund) poprzez wydłużenie jego działania do końca roku podatkowego (zamiast tylko dodatkowych dwóch miesięcy). W konsekwencji złożenie oświadczenia pozwalałoby nie stosować mechanizmu pay & refund do końca roku podatkowego płatnika.