Zagraniczne jednostki kontrolowane
Do 2 października 2023 r. podatnicy muszą złożyć zeznania PIT-CFC i CIT-CFC oraz wpłacić podatek od dochodów tzw. zagranicznej jednostki kontrolowanej.
Obowiązek podatkowy z tego tytułu może powstać w przypadku sprawowania przez polskiego rezydenta podatkowego kontroli nad zagranicznym podmiotem spełniającym warunki, o których mowa w art. 30f ust. 3 ustawy o PIT oraz art. 24a ust. 3 ustawy o CIT. Może to dotyczyć m.in. posiadania udziałów, praw głosu w organach kontrolnych lub zarządzających albo kontroli faktycznej nad zagranicznymi podmiotami z siedzibą w tzw. rajach podatkowych, zagranicznymi podmiotami osiągającymi głównie przychody o charakterze pasywnym lub zagranicznymi podmiotami nieposiadającymi istotnych aktywów.
Opodatkowanie zagranicznych jednostek kontrolowanych nie wystąpi, jeżeli zagraniczna jednostka jest rezydentem podatkowym UE lub EOG i jednocześnie prowadzi w tym państwie istotną rzeczywistą działalność gospodarczą. Biorąc pod uwagę aktualną praktykę warto zweryfikować, czy rzeczywisty rozmiar prowadzonej zagranicą działalności pozwala na wyłączenie danego podmiotu spod regulacji CFC.
Oprócz obowiązku złożenia odpowiedniej deklaracji oraz zapłaty podatku, podatnicy posiadający zagraniczną jednostkę kontrolowaną muszą prowadzić stosowną ewidencję tych jednostek oraz zdarzeń gospodarczych zaistniałych w jednostkach.
Wystąpienie potencjalnego obowiązku podatkowego na gruncie dochodu zagranicznej jednostki kontrolowanej wymaga każdorazowo dokładnej analizy. Dotyczy to zwłaszcza międzynarodowych struktur, w ramach których polskie osoby fizyczne lub prawne posiadają udziały w spółkach zagranicznych – w szczególności z siedzibą poza UE i EOG.