Nowi nie tracą preferencji przez zatrudnienie w trakcie roku
Żeby stosować estoński CIT, nie jest wymagane, żeby co roku w okresie przejściowym, każdy pracownik nowozatrudniony na umowę o pracę przepracował 300 dni - wynika z interpretacji podatkowej, którą opisuje Rzeczpospolita.
Marek Kończak, radca prawny, starszy menedżer w Thedy & Partners skomentował tę interpretację na łamach gazety. Podkreślił, że opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek (tzw. estońskim CIT) jest jednym z atrakcyjniejszych rozwiązań pozwalających na optymalizację zobowiązań podatkowych. Opodatkowanie spółki estońskim CIT i funkcjonowanie w jego ramach obarczone jest jednak szeregiem warunków i ograniczeń, których niewypełnienie może wiązać się z wypadnięciem z tego systemu i negatywnymi konsekwencjami podatkowymi.
Jednym z warunków opodatkowania estońskim CIT jest zatrudnianie co najmniej 3 osób przez okres co najmniej 300 dni w roku. Przepisy wprowadzają jednak pewne uproszczenia dla spółek rozpoczynających działalność gospodarczą. W przypadku podatnika rozpoczynającego działalność gospodarczą, warunek dotyczący zatrudnienia nie dotyczy roku rozpoczęcia tej działalności oraz 2 lat podatkowych bezpośrednio po nim następujących. Jednak począwszy od drugiego roku podatkowego podatnik jest obowiązany do corocznego zwiększenia zatrudnienia o co najmniej 1 etat w pełnym wymiarze czasu pracy aż do osiągnięcia wielkości zatrudnienia określonej w tym przepisie
W takim właśnie stanie faktycznym została wydana przez Dyrektora KIS interpretacja podatkowa, w której potwierdzone zostało korzystne dla podatników stanowisko w zakresie warunku minimalnego zatrudnienia.
Wnioskodawca, który rozpoczął swoją działalność gospodarczą w 2022 r. wskazał, że w drugiej połowie 2023 roku ma zamiar zatrudnić pracownika niebędącego udziałowcem na umowę o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy. Ponadto, zakłada również zatrudnienie przynajmniej jednego nowego pracownika niebędącego udziałowcem na umowę o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy w każdym kolejnym roku podatkowym, tj. w roku 2024 oraz w roku 2025.
W interpretacji indywidualnej wydanej w ww. stanie faktycznym Dyrektor KIS potwierdził, że z uwagi na fakt, że w pierwszym roku podatkowym, tj. w 2022 r. podatnik nie zatrudniał żadnego pracownika na pełen etat, natomiast w drugim roku podatkowym (w drugiej połowie tego roku), tj. w 2023 r. ma zamiar zatrudnić pracownika na pełen etat oraz zakłada zatrudnienie przynajmniej jednego pracownika w kolejnych latach podatkowych, tj. w roku 2024 oraz roku 2025 to tym samym doprowadzi do corocznego zwiększenia zatrudnienia o co najmniej 1 etat. Okoliczność, że okres zatrudnienia pracownika w 2023 r. oraz w kolejnych latach podatkowych, tj. w roku 2024 oraz w roku 2025 nie wyniesie 300 dni w roku podatkowym pozostaje bez wpływu na spełnienie warunku wielkości zatrudnienia.
W praktyce stanowisko organów oznacza, że warunek zwiększenia zatrudnienia o 1 etat każdego roku podatkowego może być (w skrajnych wypadkach) interpretowany jako konieczność zatrudnienia pracownika przynajmniej ostatniego dnia danego roku podatkowego.
Cały artykuł został opublikowany w Rzeczpospolitej z 27 listopada 2023 r., str. D7